Hoogseizoen en 35Graden

Alweer een maand geleden dat ik de tijd had om jullie op de hoogte te houden met een blog. Ontzettend veel mee gemaakt en heel erg druk. Je ziet in het restaurant dat de reserveringen oplopen en voor de aankomende maanden al volgeboekt staan, het hoog seizoen is begonnen en op een goede dag tikken we de 35Graden ook al aan.
Maar naast al het werken blijft het gewoon een grote vakantie, veel nieuwe mensen leren kennen en elke week probeer ik toch wat gave dingen mee te maken. Daardoor ontging het me soms om een nieuwe blog te schrijven.

In de afgelopen weken heb ik 3 nieuwe huisgenoten gekregen, na bijna 3 maanden niet meer alleen in het huisje. Maar het heeft twee kanten, ik houd van wat rust en zelf te kunnen beslissen hoe hard ik de muziek wil doen of dat ik de afwas een dagje laat staan. De drie nieuwe mensen houden trouwens van het laatste, lekker de afwas laten staan tot er geen service meer is haha. Alleen heb ik daar even over verteld dat dat niet gaat, het is lekkerder om na 17u werken in een schoon huis thuis te komen. Maar naast dit is het ook gezelliger, samen films kijken, de kleine engelse woordfoutjes worden afgestraft en je kan op een vrije dag makkelijker opstap gaan. Dat hield me druk de laatste dagen, na het werk nog even een drankje doen of op je vrije dag eten bij Jordon (5e beste restaurant van ZA).
Was trouwens onwijs gaaf! Heerlijk eten, top locatie en uiteraard goede service. Het leukste vind ik dat de hogere restaurant allemaal eigen wijngaarden hebben en ze daardoor de wijn-spijs combinatie mooi op elkaar kunnen aansluiten.

Om jullie natuurlijk wel een beetje jaloers te maken in het koude kikkerlandje, komt bij deze blog ook nog wat mooie foto's van de tafelberg. Ik kreeg gewoon kippenvel van het uitzicht en heb 2u rondgelopen op de top van deze berg. Gewoon relaxen, genieten van een biertje en kijken naar de mensen die hier allemaal met de zelfde reden zijn. Op de foto's zie je kaapstad met in de verte de Oceaan. Ik kan nu goed begrijpen waarom er zoveel mensen emigreren naar Zuid-Afrika. Ook al moet ik wel zeggen dat ik het niet zou kunnen, ZA is echt een prachtig land. Maar nu ik hier woon, leef en vrienden heb kom je steeds dichter bij de Zuid-Afrikaanse cultuur. Ook daar is niet mis mee alleen een land zoals deze blijft speciaal en schitterend als je er voor even van kan genieten. Dit is mijn eerste keer in ZA maar zeker niet de laatste! En het leuke is dat je hier nu ook een leven hebt, als ik terug kom in ZA zal ik altijd veel mensen kennen en ben je nooit alleen. Het is gaaf om zo de wereld te ontdekken.

Maar ik heb ook nog wat andere dingen, ik denk dat vrijwel iedereen weet dat ik droom van een eigen restaurant. Eerst nog een paar jaar ervaringen opdoen en dan een restaurant starten naar mijn hart. Mij is altijd gezegt dat je het meeste leert van de weg er naar toe, na deze ervaring hier ben ik het daar zeker mee eens. Ik zie veel dingen die me aantrekken en wat me aan het denken zet. Maar er zijn ook dingen waar ik moeite mee heb en het liefste een discussie over begin, alleen word dat hier niet gewaardeert. Er is een ding waar ik bijvoorbeeld erg veel moeite mee heb, en dat is de te grote heragie. Als iemand in de bediening een fout maakt zoals de verkeerde bestelling doorgeven of een gerecht naar de verkeerde tafel brengt betaald deze waiter de rekening voor de hele tafel... Als je in het 6e beste restaurant werkt van dit land kan je eigenlijk zulke fouten niet maken, maar we blijven mensen. En het loon is enorm laag waardoor iedereen leeft van de fooi. Maar afgelopen week werd deze fout gemaakt bij een tafel van 10personen, je kunt nagaan dat in het 6e beste restaurant de rekeningen erg hoog zijn. De tip van de waiter word nu ingehouden voor 5 weken, ze heeft dus vrijwel geen geld voor eten, familie of de huur van het huis. In mijn ogen schandalig zeker als je kijkt dat tip een gift is van de gast voor de goede service dat word geleverd. Hier stond ik echt van te kijken, in mijn ogen zet je mensen hierdoor teveel onderdruk en daardoor zie je dat sommige mensen juist fouten gaan maken. Andere kant is ook wel dat sommige mensen hier niet kiezen voor hun werk maar voor het meeste geld waardoor ze zonder liefde hun werk proberen uit te oefenen. Het blijft dus een onwijs lastig verhaal voor dit land. Maar zoals ik al zei, ik leer van mijn ervaringen en wat ik mee maak en daarmee ontwikkel ik mijzelf. Daardoor kom ik ook op het punt dat ik nog lang niet genoeg heb gezien van de wereld, er gaan dus nog veel uitstapjes plaats vinden!!

Ik ga proberen vanaf nu elke week een leuk blogje te schrijven, de tijd vliegt voorbij en voor je het weet ben ik ook weer terug in het koude Nederland! Tot die tijd genieten van het hoogseizoen, het harde werken maar ook de vrije dagen en alle ondernemingen.

Bye Dankie